CZASY PRZEDWOJENNE
Budowę szkoły rozpoczęto na początku lat 30, a oddano ją do użytku w 1933 roku. Uczyły się w niej dzieci niemieckiej mniejszości narodowej. W tamtych czasach tę szkołę uważano za dużą i przestronną. Mieściła się w niej największa w mieście sala gimnastyczna. W 1938 r. uczęszczało do niej 210 dzieci.
CZASY POWOJENNE
Wykaz dyrektorów kierujących szkołą od 1945 roku
1 . Tadeusz Krawczyk (1945)
2. Adam Kuźniarski (1945 – 1951)
3. Stanisław Chladek (1951 – 1954)
4. Józef Benbenek (1954 – 1955)
5. Maria Sosnowska-Kurczok (1955 – 1957)
6. Mieczysław Łacek (1957 – XII 1965)
7. Józef Karwala (1965 – 1968)
8. Stefan Piesiur (1968 – 1969)
9. Edward Mrówka (1969 – 1971)
10. Edmund Brzęk (IX 1971 – XII 1971)
11. Jan Rupik (I 1972 – 1975)
12. Kazimiera Mitoraj (1975 – 1989)
13. Helena Jarczyk (1989 – 2003)
14. Aleksandra Blacha (2003 – 2023)
15. Barbara Juskowiak (2023 – b.r.)
Wypisy z kronik szkolnych
PIERWSZE LATA
Rok szkolny 1944/45
Szkoły polskie tworzono na terenie Mikołowa już w lutym 1945 roku, gdy miasto opuściły wojska niemieckie. Budynek Trójki był bardzo zniszczony (np. powybijane szyby, zniszczona sala gimnastyczna) i brakowało w nim sprzętów np. ławek szkolnych, pomocy naukowych. Do maja 1945 roku w budynku stacjonowało wojsko radzieckie, polskie. Pierwszym kierownikiem szkoły był Tadeusz Krawczyk, który wiele pracy włożył w to, aby szkoła rozpoczęła swoją działalność. Ponieważ budynek był zajęty przez wojsko, lekcje odbywały się w restauracji pana Knapika. Adam Kuźniarski został kierownikiem szkoły od kwietnia 1945 r. Do szkoły uczęszczało 500 uczniów. Klasy były bardzo liczne. Najmniej liczną klasą była VI – 35 uczniów, a najliczniejszymi klasami IVa i IVb, w których uczyło się po 52 uczniów.
Rok szkolny 1945/46
W szkole uczyło się 571 uczniów i pracowało 12 nauczycieli. Przez pewien czas dzieci uczyły się w szkole nr 1, ponieważ w Trójce brakowało pieniędzy na opał. Dzieci miały lekcje popołudniami do godziny 16. 2 czerwca 1946 roku – otwarto i poświęcono szkolną bibliotekę.
Rok szkolny 1947/48
W tym roku uczyło się 479 uczniów. Jednak klasy nadal były liczne. Średnio jedna klasa liczyła ponad 40 uczniów (tylko dwie klasy miały około 38 uczniów). W szkole było 11 klas od pierwszej do siódmej. W tych latach obchodzono w szkole np. Mikołaja, Święto Pracy, Dzień Wyzwolenia Śląska, Dzień Zwycięstwa, Święto Lasu, Dzień Matki, a pod koniec roku szkolnego organizowano pożegnalną akademię i zabawę dla najstarszych klas, które opuszczały szkołę. W późniejszych latach tę zabawę nazywano komersem.
LATA 50.
To były czasy, kiedy w Polsce wprowadzano komunizm. Dlatego w szkole dzieci obowiązkowo uczyły się języka rosyjskiego, razem z nauczycielami przygotowywały akademie np. z okazji wybuchu Wielkiej Rewolucji Październikowej, śmierci Lenina, urodzin Stalina, rocznicy powstania Armii Czerwonej lub powstania Armii Ludowej. W czasie tych akademii często śpiewano Międzynarodówkę a nawet hymn ZSRR. Natomiast z okazji Święta Pracy nauczyciele i uczniowie brali udział w pochodzie przez miasto.
Ale obchodzono również takie święta jak dziś np. Dzień Nauczyciela, Dzień Górnika, Dzień Kobiet, Dzień Matki, Dzień Dziecka.
W tych latach szkoła została zradiofonizowana tj. wyposażona w radiowęzeł i głośniki. Na terenie szkoły od 1956 roku rozpoczął działalność zreorganizowany Związek Harcerstwa Polskiego. W roku szkolnym 1956/1957 otworzono w szkole gabinet lekarski.
W roku szkolnym 1957/1958 zainstalowano zegar sygnalizacyjny, dzięki czemu dzwonek szkolny dzwonił automatycznie (dotychczas włączała go i wyłączała pani woźna).
LATA 60.
Na początku lat 60. liczba uczniów wynosiła 531. Natomiast grono nauczycielskie liczyło 14 osób.
W marcu 1960 roku w dniu, w którym w szkole zorganizowano akademię z okazji powstań śląskich, uczniowie spotkali się z Franciszkiem Pudełko – powstańcem śląskim, który opowiadał dzieciom o wydarzeniach związanych z powstaniami.
Kronikarze wymieniają nazwisko pana Albina Kiela, jako zasłużonego dla szkoły przewodniczącego Rady Rodziców. Pełnił tę funkcję przez wiele lat.
Szkoła od początku istnienia starała się pozyskać sponsorów. W tym okresie Trójkę sponsorowały np. Zakłady Młynarskie z Mikołowa. Dzięki tym zakładom wyposażono pracownię fizyczno-chemiczną.Od połowy lat 60. szkoła podstawowa jest ośmioletnia.
LATA 70. I 80.
W latach 70. blisko szkoły zaczęto budować duże osiedla, dlatego liczba uczniów ciągle wzrastała. W roku szkolnym 1980/1981 w szkole uczyło się 819 uczniów w 25 klasach (w tym trzy klasy przedszkolaków). Natomiast w roku szkolnym 1982/1983 uczyło się 1050 dzieci w 36 klasach. W roku szkolnym 1984/1985 sytuacja stała się jeszcze trudniejsza, bo było już 40 klas. Budynek okazał się za ciasny, dlatego lekcje odbywały się do późnego wieczora (nawet do 19.00). Poza tym zajęcia prowadzono nie tylko w budynku Trójki, ale również w Domku Harcerskim i w internacie ZSZ WIROMET. W końcu podjęto decyzję o rozbudowie szkoły. Trwała pięć lat – od 1984 do 1989 roku. Jednak ilość dzieci zmniejszyła się, gdy w 1988 roku otworzono Szkołę Podstawową nr 10. W 1988 roku w Trójce uczyło się już tylko 29 klas. Poza tym oddano do użytku 10 sal w nowej części szkoły, więc dzieci nie musiały się uczyć w innych budynkach. W dodatku wszyscy mogli się uczyć na jedną zmianę.
WIROMET i SANROW przez wiele lat były zakładami opiekującymi się szkołą (dziś nazwalibyśmy je sponsorami).
Przez wiele lat Trójka brała udział w ogólnopolskim konkursie pracy pozalekcyjnej nazywanym: „Klub Otwartych Szkół”. Od 1977 roku przez ponad dziesięć lat zdobywała w nim wyróżnienia i nagrody. Nagrody te przyznawano jej na przykład za to, że w szkole organizowano wiele zajęć pozalekcyjnych (w 1987 roku „w 20 kółkach zainteresowań uczestniczyło 500 uczniów”) i za to, szkoła podejmowała szeroką współpracę z innymi instytucjami.
W latach 70. dużą popularnością w szkole cieszyło się harcerstwo. Należało do niego prawie 90% uczniów. ZHP działał w Trójce bardzo prężnie i efektywnie. Od 1975 roku przez trzy kolejne lata to właśnie nasze zuchy i harcerze za swoją działalność i pracę uzyskiwali tytuł „Najlepszego szczepu” oraz puchar przechodni Komendanta Hufca w Mikołowie. W 1978 roku – harcerze z Trójki otrzymali ten puchar na własność. W 1977 roku w szkolnej piwnicy otworzono harcówkę, która była w tamtych czasach chlubą szkoły.
W 1978 roku zrodziła się tradycja pasowania pierwszoklasistów na uczniów ołówkiem.
„W roku 1979 szkoła otrzymała na własność puchar przechodni Naczelnika Miasta za największy wkład w przygotowanie Dni Mikołowa”.
W latach 80. Trójka jako pierwsza podstawówka w Mikołowie miała komputer („Atari”).
9 grudnia 1981 roku nadano szkole imię Wincentego Pstrowskiego. Wtedy też szkoła otrzymała swój sztandar (ufundowany przez Komitet Rodzicielski). Przez kilka lat 28 maja obchodzono Dzień Patrona Szkoły. Często uczestniczył w tej uroczystości syn patrona – Feliks Pstrowski. Szkołą Podstawową nr 3 im. W. Pstrowskiego była aż do roku 1990. Od tamtej pory szkoła nie miała patrona.
W tym okresie Trójka odnosiła też wiele sukcesów sportowych. W latach 80. utworzono klasę usportowioną, której opiekunem był pan Cezary Karbowski.
Lata 90. do dziś…
Na początku lat 90. w szkole uczyło się około 28 klas.
Od roku 1990 ponownie religii zaczęto uczyć w szkole.
Od 1993 r. uczniowie Trójki zaczęli brać udział w międzynarodowych zawodach, które co roku rozgrywają się między uczniami z Mikołowa, Ilavy (Słowacja) i Klimkovic (Czechy).
W roku szkolnym 1995/96 do szkoły uczęszczało 750 uczniów i było 29 klas.
Od czerwca 1999 roku rozpoczęto w szkole organizować festyn szkolny (wcześniej były np. koncerty).
Od 2002 roku Trójka zmieniła nazwę na: Szkoła Podstawowa nr 3 z Oddziałami Integracyjnymi.
Od roku szkolnego 1999/2000 Trójka jest szkołą podstawową, w której dzieci uczą się od klasy pierwszej do szóstej. W szkole nr 1 utworzono gimnazjum. To spowodowało, że dzieci, które uczyły się dotychczas w tamtej szkole, zostały przeniesione do Trójki. Dlatego w następnym roku liczba uczniów wzrosła tak, że utworzono 48 klas. A w szkole zaczęło pracować 79 nauczycieli.
W roku szkolnym 2014/15 świętowaliśmy 20 lat integracji w naszej szkole.